باوه یال و فتح الله خان علی صالح

باوه یال ،( سوگ نامه ،) ‌شعر باوه یال از غلام رضا ارکوازی ست که آن را در رثای فرزند جوانش یعنی احمد خان سروده است احمد خان در عنفوان جوانی بر فراز كوه " باوه یال" ظاهراً بر اثر مار گزيدگی در می‌گذرد مرگ او به شدت شاعر را متأثر می‌كند و خاطر درد پرورش را بر می‌انگيزد حاصل اين انگيزش، شعر والا و برجسته‌ی باويال است احتمالأ احمد خان آدم محبوبی بوده زیرا مردم منطقه به خونخواهی او کوه باوه یال را به آتش میکشند تا آن مار که احمد را نیش زده در آتش بسوزد تا کسی به

آخرین مطالب این وبلاگ

مطالب پیشنهادی

آخرین مطالب سایر وبلاگ ها